علیرضا همتیانفر، نوزدهمین روز دومین ماه پاییز سال هزار و سیصد و سی و هشت در سمنان متولد شد.
پدرش رمضانعلی کشاورزی میکرد و مادرش فاطمه هم پا به پای همسرش، با پخت نان چرخ زندگی را میچرخاند.
تا شش سالگی همبازی دیگر کودکان بود و بعد از آن در دکانی مشغول به کار شد. مدرسهای که شد بعدازظهرها و سه ماه تعطیلی تابستان در مغازهی بستنیفروشی کار میکرد. سال پنجاه و هفت وقتی دیپلم خدمات اداری و بازرگانیاش را گرفت، شد کارگر و نقاش ساختمان.
یک سال قبل از پیروزی انقلاب و یک سال بعد از انقلاب در آموزش و پرورش و صنایع معادن سمنان، کارآموز ماشیننویسی بوده است. به سربازی که رفت پدرش مریض بود و در حین خدمت، پدرش را از دست داد. بعد از سربازی هم با همان نقاشی ساختمان، هزینهی زندگیاش را در میآورد. به گفتهی خودش خرج پوشاک و تحصیلش را خودش داده است تا بالاخره در تاریخ اول فروردین شصت و یک به استخدام سپاه در آمد و بعد ازدواج کرد.
در جبهه مسؤولیت جانشین معاون گروهان را به عهده داشت. او در لشگر بیست و هفت حضرت رسول (ص)، چهارده امام حسین (ع) و هفده علی ابن ابیطالب (ع) خدمت کرده است.
در عملیات مطلعالفجر منطقهی گیلانغرب شرکت داشت. در عملیات خیبر با ترکش خمپاره به سر و پای چپش مجروح شد.
از کودکی علاقهی زیادی به مطالعه داشت. روزنامه و مجلههای زیادی را میخواند و اطلاعات سیاسی عمیقی داشت. در سخنرانیهای مذهبی، مجالس، دعای کمیل و ندبه شرکت میکرد.
او مدتی بعد از به دنیا آمدن دخترش به جبهه بازگشت. بیست و چهار اسفند ماه سال شصت و سه در عملیات بدر در شرق دجله، توسط یک ترکش که به سرش خورد و شهید شد. پیکرش به همراه دوازده تن از پاسدارهای دیگر در میان فریادهای مرگ بر آمریکا و جنگ جنگ تا پیروزی مردم تشییع و به بستر خاکیاش سپرده شد. مزار او در گلزار شهدای امامزاده یحیی شهر سمنان میباشد.