بهروز بهروزي فرزند عباسقلي بيست و پنجم شهريور هزار و سيصد و پنجاه در سمنان و در يك خانوادهي مذهبي به دنيا آمد. پدرش نانوا بود و زندگي متوسطي داشتند. يك خواهر و يك برادر داشت. سال پنجاه و هفت در كلاس دوم ابتدايي مدرسهي شهيد چمران درس ميخواند. انقلاب اسلامي به پيروزي نهايي نزديك شده بود و مردم در برابر سختگيري هاي نظاميان وابسته به دربار كه تلاش داشتند به هر قيمتي شاه را نگه دارند، بيباكانه و با خانواده در تظاهرات شركت ميكردند.
دهم دي ماه پنجاه و هفت او همراه خانوادهاش به فرمان امام خميني به صحنه آمد و در راهپيمايي شركت كرد. حدود يك و نيم بعد از ظهر بود كه مأمورين شاه در ميدان شهيد بهشتي(فلكهي سيسر) به سوي مردم آتش گشودند و بهروز از ناحيهي سر هدف قرار گرفت و شهید شد. مردم كه از شهادت او به هيجان آمده بودند، بر روي دست تا امامزاده يحيي سمنان تشييع با شكوهي ترتيب دادند و در آنجا به عنوان اولين شهيد سمنان دفن کردند. ريختن خون پاك او بر زمين، نقطهي عطفي در حركتهاي انقلابي مردم سمنان شد.