سيدعسگري زرگری فرزند سيدعلياكبر، در سال هزار و سيصد و چهل و سه در سمنان به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايي تا دبيرستان را در سمنان گذراند. در مغازه لباسشويي پدرش كمك حال ايشان بود. گاهي نيز كارهاي اتوكشي را هم انجام ميداد. براي جذب بچهها به مسجد گروه سرودي تشكيل داد. با علاقه بچهها را گرد هم جمع ميكرد. حدود سيصد سرود در مراسم مختلف خصوصاً در مراسم شهدا اجرا كرد. همچنين چندين اجرا در نماز جمعه قم و تيپ دوازده قائم(عج) داشت. او به طراحي، مقالهنويسي و همچنين هنرهاي دستي علاقه داشت. طبقي را كه با دست خودش ساخته بود به تكيه كوشمغان سمنان هديه كرد.
شش ماه در اطلاعات سپاه بود. از اسفند سال شصت تا تير شصت و يك در منطقه سردشت كردستان به عنوان بسيجي تكور بود. كتابهايي را با خرج خودش ميخريد و در اختيار بچهها قرار ميداد. همچنين بسياري از لوازم و لباسهاي يك شكل گروه سرود را خودش ميخريد و به بچهها ميداد. گروه سرودش در پايگاه شهيد دستغيب، مقام اول استاني را كسب كرد. بعد از آن به مدت شش ماه در يگان خدمتي لشكر پنج نصر به عنوان بسيجي تكتيرانداز مشغول به كار بود. دو سال بعد يك دورهي سيزده روزه با همين مسؤوليت داشت. در عمليات آفندي رمضان كه در منطقه جنوب بود، به دليل اصابت گلوله به ران پاي راستش مجروح شد. در عمليات آفندي والفجر مقدماتي جراحتش در حدی بود که در بيمارستان پاستور تهران تحت درمان قرار گرفت. دخترش محدثه در حالي كه چند روز بيشتر از تولدش نميگذشت، فوت كرد. در پنجم مرداد شصت و هفت در عمليات مرصاد در منطقه چهار زبر(تنگه مرصاد، اسلامآباد غرب) به شهادت رسيد و در امامزاده اشرف سمنان دفن شد.